درخواست معرفت امام عصر(ع) از خداوند عزّوجلّ
درخواست معرفت آن حضرت از خداوند - عزّوجلّ - از وظایف مهمّ ما مىباشد، زیرا که علم با آموزش و درس خواندن بسیار نیست، بلکه علم نورى است که خداوند در دل هرکس که بخواهد هدایتش کند، قرار مىدهد و هرکه را خداوند هدایت کند، هدایت یافته است.
"مکیال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم" یکى از کتاب هاى ارزشمند شیعه، نوشته آیتاللّه سیدمحمدتقى موسوى اصفهانى(1348 ـ 1301ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقیةاللّه که حقش بر گردن ما افزونتر از همه مردم است، احسانش بیشتر و بهتر از همه شامل حال خلق مىشود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد ـ به رشته تحریر درآمده است.
اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مىنویسد:
"چون ما نمىتوانیم حقوق آن حضرت را ادا نماییم و شکر وجود و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، به جا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم. . . بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، مىباشد."
درخواست معرفت امام عصر(ع) از خداوند عزّوجلّ
درخواست معرفت آن حضرت از خداوند - عزّوجلّ - از وظایف مهمّ ما مىباشد، زیرا که علم با آموزش و درس خواندن بسیار نیست، بلکه علم نورى است که خداوند در دل هرکس که بخواهد هدایتش کند، قرار مىدهد و هرکه را خداوند هدایت کند، هدایت یافته است.
و در کافى از ابوبصیر، از حضرت ابوعبداللَّه امام صادق(ع) آمده: درباره فرموده خداى - عزّوجلّ -: وَمَنْ یُؤْتَ الحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْراً کَثِیراً؛و هرکس که حکمت به او داده شود، خیر بسیار به او داده شده، فرمود: یعنى طاعت خداوند و معرفت امام(ع).
و در همان کتاب از ابوبصیر آمده، که گفت: حضرت ابوجعفر باقر(ع) به من فرمود: آیا امام خود را شناختهاى؟ گوید: عرضه داشتم: آرى. به خدا سوگند! پیش از آنکه از کوفه بیرون بیایم. فرمود: همین تو را کفایت مىکند.
و در همان منبع، در خبر صحیحى از حضرت ابوجعفر امام باقر(ع) آمده که فرمود: بلندى و رکن و کلید امر و درب اشیا و خشنودى خداى - تبارک و تعالى - بعد از معرفت او اطاعت امام است.
و از ابوخالد کابلى روایت آمده که گفت: از حضرت ابوجعفر امام باقر(ع) درباره فرموده خداى - عزّوجلّ - : فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الِّذِی أَنْزَلْنا؛ پس به خداوند و رسول او و نورى که نازل کردیم، ایمان آورید. سؤال کردم. فرمود: اى ابوخالد! این نور به خدا سوگند! امامان از آل محمد(ص) تا روز قیامت مىباشند و آنان هستند به خدا سوگند! نور خداوند، که آن را نازل کرده و آنان هستند به خدا! نور خداوند در آسمانها و در زمین. قسم به خدا، اى ابوخالد!
همانا نور امام در دلهاى مؤمنین از خورشید تابان در روز روشنتر است و آنان به خدا سوگند! دلهاى مؤمنین را نورانى مىسازند و خداى - عزّوجلّ - نورشان را از هر کس بخواهد مىپوشاند، پس دلهاى چنین کسانى تاریک مىگردد، به خدا قسم، اى ابوخالد! هیچ بندهاى ما را دوست ندارد و از ما پیروى نکند، تا اینکه خداوند دلش را پاک گرداند و خداوند دل بندهاى را پاک نسازد، تا اینکه به ما تسلیم شود و با ما سازگار باشد، پس هرگاه با ما سازگار باشد، خداوند او را از سختى حساب به سلامت خواهد داشت و از هراس بزرگ روز قیامت ایمنش خواهد ساخت.
بیان و توضیح
پیشتر دانستى که مهمترین و واجبترین امور بعد از شناخت خدا و رسول او، شناختن ولىّ امر و صاحب الزمان است، زیرا که این امر، یکى از ارکان ایمان مىباشد.
و هرکس درحالى بمیرد که امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلیت مرده است و معرفت او، کلید تمام ابواب خیر و سعادت و رحمت مىباشد و خداوند بندگان خود را امر فرموده، که معرفت او را تحصیل نمایند و دعا ازجمله درهایى است که خداى تعالى فرمان داده که از آنها وارد شوند، او فرموده است: أُدْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ؛ مرا بخوانید که شما را اجابت کنم. وَاسْأَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ؛ و از فضل خداوند درخواست کنید.
و نیز فرموده: إِنَّکَ لا تَهْدِی مَنْ أَحْبَبْتَ وَلکِنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَنْ یَشآءُ؛البته تو اى رسول ما! چنین نیست که هر کس را بخواهى، هدایت توانى کرد، بلکه خداوند هرکه را بخواهد، هدایت مىکند.
و در کافى به سند خود از محمد بن حکیم آورده که گفت: به حضرت ابى عبد اللَّه امام صادق(ع) عرضه داشتم: معرفت ساخته کیست؟ فرمود: از ساختههاى خداوند است، بندگان را در آن ساخت، بهرهاى نیست.
و آیات و روایاتى که بر این مطلب دلالت مىکند بسیار است، پس بر بندگان لازم است که از درگاه خداوند شناخت و معرفت امام زمانشان را به آنان روزى نماید و کامل گرداند.
و نیز مؤیّد و دلیل بر آنچه یاد کردیم، وارد شدن دعا براى این مطلب به طور خاصّ مىباشد، چنانکه در امر آینده ان شاء اللَّه تعالى خواهد آمد.
و این منافات ندارد با آنکه بنده، مختار و مأمور به کسب و تحصیل و مطالعه وسایل معرفت باشد، زیرا که این نظیر روزى است که بندگان امر شدهاند، آن را طلب نمایند و نیز براى آن دعا کنند، ولى خداوند - جلّ شأنه - خود روزى دهنده است، چون سعى و کوشش وظیفه بنده است و به ثمر رساندن، برعهده خالق متعال مىباشد، خداوند - تبارک و تعالى - فرموده: وَالَّذِینَ جاهَدُوا فِینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا؛ و آنان که در راه ما تلاش کنند، البته آنان را به راههاى خویش هدایت مىنماییم.
همچنان که کِشت و آبیارى و مانند اینها وظیفه بندگان است، چون تحت قدرت و در اختیار آنها مىباشد، و رویانیدن و پرورانیدن و از آفتها دور نگهداشتن، تا آنکه به نتیجه برسد و مقصود حاصل گردد، بر خداوند است، چون از قدرت بندگان بیرون است، ولى برعهده آنها است که دعا کنند و درخواست نمایند که نتیجه مقصود به دست آید.
و همینطور شناخت و معرفت امام وسایل و اسبابى دارد، که خداى تعالى آنها را براى بندگانش فراهم ساخته و در توان آنان هست، مانند: دقّت کردن و بررسى معجزات و اخلاق آن حضرت و مطالعه اخبار امامان پیشین در مورد او، ویژگىهاى او و طولانى شدن غیبتش و آنچه در فرمان غیبت او بر مؤمنین مىرسد و شؤونى که خداى تعالى به آن جناب اختصاص داده و دلایلى که بر او دلالت دارند و امور دیگر، که بر بندگان خدا لازم است با وسایل یاد شده و مانند اینها در تحصیل معرفت آن حضرت سعى کنند و همّت گمارند، ولى چون معرفت از ساختههاى خداى - عزّوجلّ - است، به حکم عقل و نقل بر آنان واجب و مؤکّد است که دعا کنند و معرفتش را از درگاه خداوند تعالى مسألت نمایند، که آنچه خداوند از درهاى رحمت بر مردم بگشاید هیچ کس نتواند آن را بربندد و هر آنچه او ببندد، کسى را یاراى گشودنش نیست.
با سلام و عرض ادب خدمت تمامی مخاطبان عزیز سرباز صفر
محمد مهدی باقری هستم. طلبه سطح مقدماتی مدرسه علمیه علوی حوزه علمیه قم و نویسنده مطلب فوق. امیدوارم از این مطلب خوشتون اومده باشه. لطفا ما رو برای بهتر شدن وبلاگ با نظرات خودتون راهنمایی کنید و اگر با موضع من در این مطلب موافق بودید مطلب رو لایک کنید.
التماس دعا
