مادر یزید «میسون» بود و دربسیارى از کتاب هاى تاریخى از یزید به عنوان فردى «حرام زاده» نامبرده اند. امابه هر علّت، معاویه را پدر یزید مى دانند .معاویه ناچار شد از مادر یزید جدا شود، به همین جهت او را به منطقه اى که قبیله پدر میسون در آنجا زندگى مى کرد فرستاد و یزید در آن محل متولّد شد.افراد قبیله مادرِ یزید قبلاً مسیحى بودند، از این رو همه افراد قبیله مسلمان نشده بودند. تاریخ نویسان نوشته اند: بیشتر مربیان و استادان یزید مسیحى بودند. یزید در آن محیط مسیحى بزرگ شد و تربیت خاص آنان بر او آنچنان اثر گذارد که بعدها مسیحیان را ازمسلمان ها به خود نزدیک تر مى دانست و حتى تربیت فرزندش، «خالد» رابه یک مسیحى سپرد.
همه تاریخ نویسان گواهى مى دهند که یزید از تربیت اسلامى محروم بود و به شدت از آداب و رسوم بیگانگان پیروى مى کرد
خلیفه جنایتکار اموى که فاجعه کربلا به دستور او پدید آمد.وى در سال 25 هجرىتولد یافت. جوانى میگسار،سگباز و اهل بوزینه بازى و عیاشى بود چون معاویه مرد،بااو به عنوان خلافت بیعت کردند.معاویه پیش از مرگش از بسیارى بیعت بر ولیعهدى اوگرفته بود.یزید اندیشههاى الحادى داشت و به مبدا و معاد بى عقیده بود.بى بند و بار واهل عیش و طرب بود.در زمان او فسق و فجور به والیان هم گسترش یافت و آوازه خوانىدر مکه و مدینه آشکار شد و مردم به شرابخوارى علنى پرداختند سید الشهدا وقتى با اصرار ولید و مروان براى بیعت با یزید مواجه شد به فسق اوشهادت داد و فرمود:«یزید رجل فاسق شارب الخمر قاتل النفس المحترمة معلن بالفسق ومثلى لا یبایع مثله». یزید،مردى فاسق،شرابخوار،آدمکش است که آشکارا گناه مىکند وکسى همچون من با کسى مثل او بیعت نخواهد کرد.
این شناختسید الشهدا از یزید،سابقه داشت.حتى روزى در یک جلسه،آنحضرت در پاسخ معاویه که از یزید ستایش کرد،برخاسته،زشتیها و مفاسد یزید را برشمرد و به معاویه به خاطر بیعت گرفتن از این و آن براى پسرش یزید،اعتراض کرد یزید نیز همچون پدرش،به حیف و میل بیت المال و کشتن انسانهاى با ایمان و ایجادفساد و مفاسد در دستگاه حکومت پرداخت.به والى مدینه نوشت که به زور ازسید الشهدا علیه السلام بیعت بگیرد و اگر نپذیرفت،گردن او را بزند.براى سرکوبى هواداران امامحسین علیه السلام که با مسلم بن عقیل در کوفه بیعت کرده بودند، «ابن زیاد»را به ولایت کوفهگماشت و به کشتن امام فرمان داد
«ابن جوزى»در باره او گفته است: «چگونه قضاوتمىکنید در باره مردى که سه سال حکومت کرد،در سال اول حسین علیه السلام را به شهادترساند و در سال دوم مردم مدینه را دچار وحشتساخت و مدینه را براى لشکریان خودمباح گرداند و در سال سوم،خانه خدا را با منجنیق سنگباران کرد و ویران ساخت.») کهاشاره به حادثه کربلاست و«واقعه حره»که مردم مدینه در سال 63 هجرى بر ضد والى قیامکردند و او و دیگر امویان را از شهر بیرون نمودند و این پس از آن بود که فساد و آلودگى وجنایات یزید بر آنان آشکار شد.
یزید هم مسلم بن عقبه را با لشکرى براى قتل عام مردمفرستاد.در سال 64 هجرى نیز همان سپاه براى سرکوب قیام عبد الله بن زبیر به مکه هجومبردند و به مسجد الحرام و حرم خدا با منجنیق حمله کردند.کعبه و مسجد الحرام سوخت وویران شد و عدهاى کشته شدند ننگها و آلودگیهاى یزید،بیش از آن است که در اینمختصر بگنجد. مدت حکومتیزید،سه سال و هشت ماه بود و در سال 64در«حوارین»از اطراف دمشق مرد و در«باب الصغیر»دمشق دفن شد.
