محمد مهدی باقری ، سرباز صفر : این روزها مسئله برهنه شدن و یا برهنه نشدن، هنگام سینه زنی در عزای حضرت سیدالشهدا علیه السلام، از جمله مسئله ایی است که غالب جماعت هیئتی درگیر آن هستند. مسئله ایی که آغازش از توصیه اخلاقی و قلبی رهبر معظم انقلاب بوده است.
آنچه واضح و واجب ( اخلاقی ) است برای هر هیئتی، خاصه قشر پایبند به اصول نظام مقدس اسلامی، اطاعت بی چون و چرا از نظرات، توصیه ها و اوامر ولی امر و نائب امام عصر ارواحنا فدا است، یعنی - در حال حاضر - زعیم امت اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای (که خدا ایشان را برای همه ما حفظ کنند).
اما یکی از رسالت های رسانه ها ، آگاه سازی و روشنگری نسبت به موضوعات و شبهات مطرح شده در حوزه فعالیت خود یعنی " هیئات مذهبی " می باشد و می بایست با نگاهی کارشناسانه به این قضایا نگاه کند و تا احد ممکن در رفع شبهات بکوشد. لذا به سراغ برخی از اساتید و بزرگان و ریش سفیدان این حوزه رفتیم تا از نظرات ایشان در مورد این مسئله مطلع شویم. از جمله این افراد که غالب جماعت هیئتی بر آن اتفاق نظر دارند، ذاکر و مداح اهل بیت علیهم السلام، حاج آقا ماشالله عابدی است.
ماشالله عابدی : بعد از اینکه نظر مقام معظم رهبری را شنیدیم ،تحقیق کردیم که برای ما یقین بشود و رسیدیم به این مطلب که مقام معظم رهبری برهنه شدن را دوست ندارند، در عین حالی که با سینه زنی موافق هستند ـ یک بار هم در بین فرمایشاتشان فرمودند که قدیم ها از این پیراهن های سینه زنی بوده است و خوب بوده است ـ یعنی اصل سینه زنی را کاملا تایید کرده اند. ما همین که متوجه شدیم آقا آنطور برهنه شدن را دوست ندارند، بعضی از دوستانمان را خواستیم و جلسه ای تشکیل دادیم و این مطلب را به عرضشان رساندیم و من در آن جلسه گفتم که همین که آقا فرمودند من دوست ندارم ،برایم کافی است و نیازی به فتوا نیست و از این به بعد برهنه نمی شوم.
هیئت رزمندگان یک سری زیر پیراهنی هایی را فراهم کرده است و تعدادی از آن ها را در اختیار ما قرار داد و ما آنها را بین تعدادی از بچه هامان توزیع کردیم.
به هر جهت در دهه اول محرم بدون که برهنه بشویم عزاداری کردیم و خدا را شکر این اتفاق خیلی در هیئت موثر بود و بیشتر نفرات هم با همان پیراهنشان عزاداری می کردند . البته سپرده بودیم اگر عزاداری برهنه شد، کسی چیزی به او نگوید.
من بعضی جاها این را گفتم که واقعا فرمایش مقام معظم رهبری، فرمایش به جایی است و تا آنجا که من اطلاع دارم دامنه سینه زنی و عزاداری وسعتش خیلی بیشتر شد و در هیئت ما استقبال زیادی نسبت به سینه زنی صورت گرفت و این حالت در اغلب جلسات اتفاق افتاد.
آقا یک دید وسیعی دارند در سطح دنیای اسلام و بلکه نظراتی را می دهند فراتر از دنیای اسلام و یک جهت نظر ایشان این است که یک زمانی نرسد که بحث عزاداری وارد موضوعات دیگر شود. در بعضی از کشورها این حالت اتفاق افتاده است. مثلا پاکستان و هندوستان. یکی از دوستانمان تعریف می کرد در هندوستان یا پاکستان دقیق خاطرم نیست، یک مجلس پر جمعیتی بودم که یک ملا صحبت می کرد. از او در رابطه با شکیات نماز پرسیدم و ایشان اینگونه پاسخ دادند و تمام انواع شکیات نماز را شمردند و در نهایت گفتند هیچکدام اینها لازم نیست و اگر در نمازت شک کردی فقط 3 مرتبه بگو یا حسین و نمازت درست است! خب آقا نمی خواهند کار به اینجا برسد و به مرور زمان برخی ها فکر کنند که دین فقط همین است . بقیه اصول دین و احکام دین به حاشیه برود.
الان در بعضی جاها این موارد پیش آمده و البته اینها کم هستند ولی کمش هم تاسف آور است. برخی در عزاداری امام حسین علیه السلام محکم هستند ولی در بقیه موارد دینی اینگونه نیستند! انگار احترام به پدر و مادر، نماز، روزه، بدحجابی جزء دین نیست! آقا می خواهند به اینجاها کشیده نشود. الحمدالله نظرشان هم نافذ بود و خدا کمکشان کرد و امسال خیلی بهتر از سالهای گذشته بود.
به نظر شما نتیجه این عمل در آینده چه می شود؟
حاج ماشالله عابدی : خوب است که این نوع سینه زنی با لباس پخش شود و یک اثرش این است که فیلم های عزاداری آن هم به شکل برهنه جمع می شود و دیگر کسی نمی تواند با اینها اسلام را بکوبد. اثر دیگرش هم این است که وقتی جمعیت می آید، اگر یک منبری وارسته و عالم دینی هم برای سخنرانی حضور داشته باشد و در مجلس سخنرانی کند، به معرفت مردم افزوده می شود و اگر معرفت با عاطفه توام بشود، آن مجلس یک جوان متدین درست و حسابی می سازد.
گاهی فقط جنبه عاطفی تقویت می شود و این خب خیلی ضعف دارد، گاهی هم در بعضی مجالس فقط جنبه معرفتی تقویت می شود، آن هم خیلی ضعف دارد. اگر توجه به این دو نکته با هم توام بشود، آنوقت یک دیندار واقعی می سازد که می تواند دنیا را تکان دهد که مصداق بارز زمان خودمان امام راحل (رضوان الله تعالی علیه ) است که ایشان از جهت معرفتی در اوج، از جهت مجاهدت در اوج و از جهت عاطفه هم در اوج بودند؛ یعنی وقتی روضه خوان کوثری می رفتند و می گفتند: " صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین علیه السلام " امام می لرزیدند و دستمال بزرگشان را در می آوردند برای پاک کردن اشک فراوانشان.
