تغییر جنسیت در ایران - بخش اول

تغییر جنسیت در ایران,در این سفر رازناک، خواهید دانست هموسکسوال با ترنس چه فرقی دارد، هرمافرودیت ها چه کسانی هستند. من شما را با مراحل جراحی تبدیل شدن زن به مرد و برعکس آشنا خواهم کرد و از قوانین حقوقی زنی که مرد شده یا مردی که زن شده، حرف های جالبی به شما خواهم گفت.

 

دختری که دو مادر دارد!
در مترو، خیابان، پارک، مراکز خرید و خیلی جاهای دیگر او را دیده اید. شاید اولش باورتان نشود. این دختری که موهای سشوار کشیده و رخساری آرایش کرده و جامه ای دخترانه پوشیده، صدا و اندامی مردانه دارد. رفتاری که از او می بینید کاملا دخترانه است.

 

از رفتارش عطر زن می تراود و دوست داردو او را با اسمی دخترانه صدا کنند. اگر او را ندیده اید و نمی دانید «ترنس سکشوال» کیست با من بیایید تا شما را از دالان های تاریک و رازناک تابوها به جایی برم که چنین رازهایی برای شما رمزگشایی خواهد شد.

 

در این سفر رازناک، خواهید دانست هموسکسوال با ترنس چه فرقی دارد، هرمافرودیت ها چه کسانی هستند. من شما را با مراحل جراحی تبدیل شدن زن به مرد و برعکس آشنا خواهم کرد و از قوانین حقوقی زنی که مرد شده یا مردی که زن شده، حرف های جالبی به شما خواهم گفت.

 

راستی؟ تکلیف بچه ای که پدرش بعد از تولد او تغییر جنسیت داده چیست؟ آیا او حالا دیگر پدر ندارد و دو مادر دارد؟ قانون در این باره چه می گوید؟

 

پاسخ های علمی را از پروفسور میرجلالی و پاسخ های حقوقی و شرعی را از دکتر حجت الاسلام کریمی نیا گرفته ام.

 

تهدیدهای متعصبانه!
برای این مصاحبه می خواستم با یکی از کسانی که عمل جراحی کرده و از ظاهر مردانه به ظاهر زنانه تغییر یافته، گفتگو کنم ولی به دلایلی که «افتد و دانی» نشد.

 

خواستم با یکی از همکاران گرامی پروفسور نیز گفتگو کنیم، لذت دیدار و گفتگو حاصل شد اما ایشان اجازه ندادند حرف هایمان عنوان مصاحبه داشته باشد و نخواستند نام شان در نشریات نوشته شود.

 

ایشان می گفت: «من قبلا حاضر به مصاحبه بودم تا به مردم اطلاع رسانی کنم ولی از وقتی که بارها به مرگ و ضرب و جرح تهدید شدم، راستش دیگه چشمم ترسیده و تصمیم گرفتم دیگه در این زمینه مصاحبه نکنم و هر کمکی که می خواهم به افراد ترنس بکنم،

 

همینجا توی کلینیک و اتاق عمل جراحی باشه؛ یا به خودشون و خونواده هاشون مشاوره بدم.»

 

دکتر «ایکس» می گفت حتی برخی از خانواده های متعصب ما را تهدید می کنند که وای به حالتان اگر در بچه ما تغییر جنسیت ایجاد کنید! خیلی ها هم فکر می کنند ما پول زیادی از مردم می گیریم در حالی که اگر دنبال پول بودیم به یکی از کشورهای خارجی می رفتیم و دو سه برابر اینجا پول می گرفتیم!»

 

ملاقات با مرد اول جراحی ترنس سکشوال در ایران
وارد اتاق ویزیت پروفسور میرجلالی شدم. حدسم درست بود. نگاهی بسیار نافذ و باشکوه و هوشیار داشت و من سراپا چشم و گوش شدم تا این اعجوبه دنیای ترنس سکشوال را دریابم. اتاقش بسیار کوچک بود.

 

در حد شش یا هشت متر. او که ظاهر ترنس ها را زیبا و خوشگل و جذاب می کند، به ظاهر خودش چندان وقعی نگذاشته بود. گفت: «بشین و کارتو شروع کن که خیلی کار داریم». نشستم و گفتم:

 

اول از خودتون بگین!
- درباره خودم نمی خواهم صحبت کنم. جراحی هستم که 30 سال در فرانسه بودم و تمام کارهایم را همانجا کردم. تخصص گرفتم و بعد آمدم به مملکت خودم برای خدمت به مردم اینجا. بیست و پنج، شش سال در دانشگاه تهران بودم.

 

در فرانسه جراحی عمومی خواندم آن هم جراحی عمومی آن دوران که جراحانی تربیت می کردند که نسبت به امروز، جراح های عمومی واقعا کارکشته تری بودند.

 

چرا آن موقع کارکشته تر بودند؟
- چون باید سه چهار سال در تمام تخصص های جراحی کار می کردند تا مدرک جراحی عمومی بگیرند. جراح عمومی آن زمان ارتوپدی می کرد، عمل های کلیه و مجاری ادراری خانم ها را انجام می داد و … تا در نهایت به او مدرک جراحی عمومی می دادند. ورق برگشت.

 

گرفتن تخصص آبکی شد. طولانی ترین دوران تخصص، تخصص جراحی عمومی در کشور فرانسه بود. ده دوازده سال زمان می برد. من به استناد همان مدارک و تخصصی که داشتم، آمدم ایران.

 

عشق به مملکت و فامیل مرا کشید اینجا و وارد ایران که شدم، دوست و رفقایی که قبلا در پاریس بودند و به آنجا سر زده بودند و مرا می شناختند، بنده را به دانشگاه تهران معرفی کردند.

 

در دانشگاه تهران پذیرفته شدم و مسئول بخش اورژانس بیمارستان دکتر شریعتی شدم و شدم یکی از 4 جراحی که در آن بیمارستان جراحی می کردند. بیش از 25 سال در آنجا خدمت کردم.

 

بعد جنگ شد. ما پزشک ها باید سالی یک ماه به جبهه می رفتیم. من هم که مسئول بخش اورژانس بودم و با مسائل جنگ و مصدومین آشنایی داشتم، به جای یک ماه، 45 روز در جبهه می ماندم. شش هفت سال به جنگ رفتم تا اینکه سال هفتم، در بانه و خط مقدم مجروح شدم.

 

دو سه سال نتوانستم کار کنم و بعد از آن وارد کارهای دانشگاهی شدم و مسئولیت دادند که بروم بیمارستان سینا.

 

در آنجا اولین بار یک «بیمار ترانسیک» دیدم. هیچ کس شناختی از این افراد نداشت و نمی دانست چنین موجوداتی هم هستند. آنهارا معمولا با «هموسکشوال ها» اشتباه می گرفتند و قاطی می کردند و به آنها اکراه داشتند و طرد می کردند.

 

خلاصه این بیمار شانس آورد که روزی که من در درمانگاه بودم، آمد و توانستم تشخیص بدهم که او درست است که یک گرفتاری هویتی جنسی دارد ولی ممکن است هموسکشوال نباشد. من اولین عمل جراحی را آنجا بعد از تشخیص و مشورت با روانپزشکان محل انجام دادم.

 

فکر می کنم این عمل، در سطح دانشگاه تهران، اولین عمل بود. سابقه داشته اشخاصی بودند که چنین عمل هایی انجام داده بودند اما به طور علمی تر و در محیط علمی و دانشگاهی، این نخستین عمل بود که بنده آن را انجام دادم.

عملش چه بود؟
- این فرد یک ترانس سکشوال xy بود، یعنی مرد جوانی بود که مغز و روح و روانش دختر بود و تا آن موقع به صورت نیمه دختر نیمه پسر زندگی کرده بود و حالا آمده بود تکلیفش را روشن کند و خودش را به چیزی تبدیل کند که فکر می کرد حقش است یعنی یک جسم زنانه.

 

این یکی از گروه هاست که یک male در female قرار دارد. یعنی مذکر است اما مغازش زنانه و مونث است و می خواهد به طرف زنانگی اش برود. این فرد را عمل کردیم و به یک خانم معمولی تر تبدیل شد و البته حالا یک خانم مسن است. این عمل را حدود 24 سال پیش انجام دادم.

 

آیا این افراد می توانند ازدواج کنند؟
- بله حتما اما عمل ما به هیچ وجه جسم یا بدن یا مشخصات عمیق جنسی را عوض نمی کند. آنهایی که XY هستند، یعنی کروموزم شان XY است و پسر هستند، پسر به دنیا می آیند و نمی توانند دارای رحم شوند.

 

آنها نمی توانند بعد از عمل بچه دار شوند چون رحم ندارند یا برعکس، نمی توانند خانمی را باردار کنند. عمل ما فقط ظاهر بدنی آنها را تا حدی که می شود، تغییر می دهد تا جنسی شوند که در مغزشان هستند.

 

آن جنسی که اینها فکر می کنند مال خودشان است و حقیقتا این حس را می کنند با جنسی که دارند، فرق می کند. عمل جراحی باعث می شود فقط ظاهر آنها تغییر کند و خودشان از این تغییر رضایت دارند. در حقیقت عمل جراحی، تسکین دهنده روح و روان آنها می شود.

 

شنیده ام که چند نفر از ترنس هایی که جراحی شده اند، ازدواج کرده اند، وضعیت آنها پس از ازدواج چطور است؟
- ازدواج که می توانند بکنند. می توانند با هم آمیزش کنند و کاملا از هم لذت ببرند اما مرد عقیم عقیم است چون ما برایش بیضه مصنوعی می گذاریم.

 

خانم هایی هم که قبلا مرد بوده اند به جای رحم و تخمدان، بیضه و رجولیت داشته اند. او را از این مشخصات مردانه نجات می دهیم و همه را برمی داریم. بعدا در همان نقطه یک واژن و مجرای زنانه درست می کنیم.

 

آن هم تکنیک های متفاوتی دارد. با پوست، روده و … بدن آنها 60، 70 یا 80 درصد شبیه بدن یک زن می شود اما کارایی بدن زنانه را ندارد.

 

یعنی نمی تواند حامله شود، عادت ماهیانه ندارد، تخمدان ندارد و ما به جای تمام اینها به جای آن چیزی که تخمدان به عنوان هورمون زنانه در خانم های معمولی ترشح می کند، به اینها هورمون زنانه می دهیم.

 

مراحل درمانی این افراد فقط جراحی است؟
- نه؛ این افراد به جراحی، هورمون تراپی، رفتار اجتماعی و مسائل روانی نیاز دارند تا به چیزی که دلشان می خواهد برسند. اگر این چهار بخش با هم و به موقع پیش نروند، این افراد در نهایت آدم هایی می شوند که آرام و قرار ندارند.

 

کار و برخورد اینها چهار قسمت دارد. اولین قسمت مسئله اجتماعی و خانوادگی است. یعنی وقتی سه چهار ساله هستند، از همان بچگی علائمی از خودنشان می دهند.

 

با نشن دادن این علائم خانواده باید خیلی آگاهی داشته باشد و چون معمولا خانواده ها چنین دانشی ندارند، باید حتما به یک روانپزشک حاذق مراجعه کنند. روانپزشک باید به آنها یاد بدهد که با او چگونه برخورد و رفتار کنند.

 

مثلا یک پسر پنج ساله کفش پاشنه بلند می پوشد، دامن مادرش را تن خود می کند و آرایش می کند. بعضی ها می گویند بزرگ می شود درست می شود اما نه. اینها علائم اولیه هستند که بعدا می توانند به علائم یک ترنس سکشوال تبدیل شوند.

 

آیا آماری از این افراد در ایران داریم؟
- ارائه آمار در این زمینه در ایران سخت است اما می توانم آمار دنیا را به شما بدهم. در دنیا می گویند یک ترانس اولیه وقتی از پنج شش سالگی مشخص می شود که از لحاظ هویتی واژگون است، می توان برایش کاری کرد ولی من به طور قاطع می گویم خیر!

 

مطالعات چندین ساله بنده در تمام دانشگاه های دنیا این را به من ثابت کرده. خیلی از روانپزشک ها در ایران این حرف من را قبول ندارند و می گویند ما این کار را کرده ایم و می دانیم.

 

به اینها می گویم آنهایی که تغییر کرده اند، ترانس اولیه نبوده اند. آنها بچه هایی بودند که ایرادهای دیگری داشته اند و گرفتاری های هویتی پیدا کرده اند.

 

آنها شاید تا حدودی تغییرپذیر باشند ولی ترانس اولیه را نمی شند تغییر داد چون اصولا منشأ این حالت در مادرش و مغز اوست و این دو را نمی توان تغییر داد.

 

نه وقتی که در شکم مادر هستند با کارهای پزشکی می توان آنها را تغییر داد نه قبل از بلوغ و نه پس از آن. آمار موثقی داریم که در سال 98 و 99 میلادی در هاپکینز آمریکا منتشر شد و گفتند 45 هزار عمل انجام دادند تا تا آنها برگردند ولی هیچ کدام شان برنگشتند و در همان حالت خودشان ماندند.

 

خیلی زحمت کشیدند که یک ترنس را به حالت ظاهر خودش برگردانند. آمارش صفر است. بارها شده که یک روانشناس حتی تا 10 سال با یک ترنس کار کرده ولی آخرش ترانس به او گفته خیلی زحمت کشیدید ولی من فکر می کنم من همان زن یا مردی هستم که در مغزم زندگی می کند.

 

این نشان می دهد که منشأ این گرفتاری پایه و اساس مغی دارد و فقط روحی و فکری و تربیتی نیست.

 

آیا روح و مغز با هم فرق می کنند؟
- خیر! هر دو یک منشأ آناتومیک دارند. مسائل ما در آن نقطه متمرکز می شوند. یک نقطه در هیپوتالاموس هست که در افراد ترانس فرق می کند. دانشگاه های معتبر توانستند با آنژیوگرافی این نقطه را نشان بدهند و بفهمند که این ترانس جسما پسر است ولی روحا دختر است.

 

یعنی نقطه هیپوتالاموسش دخترانه است. آنجا مُهر خورده که این دختر است. حدود 10 سال است که این موضوع را کشف کرده ایم و آن نقطه را شناخته ایم.

 

ترجمه فارسی ترنس سکشوال چیست؟
- روانشناسان خودمان برای اینها اسم «دگرجنس جویان» را گذاشته اند اما من موافق نیستم و می گویم اینها «روان دگرجنسی» هستند.

 

در اسمی که به فارسی گذاشته اند، آن کلمه «جویان» اشکال دارد زیرا در کلمه «جویان» اراده وجود دارد در حالی که اینها ارادی و اختیاری به چنین وضعی دچار نشده اند. آنها همینطور خلق شده اند. در اسمی که من گذاشته ام، این تعریف هست که روان آنها با جنسیتی که دارند یکی نیست.

 

روانش دختر است، ظاهر جسمش پسر است. اینها چیزی را نمی جویند. از شکم مادر که زاده شده اند، مغزشان با جسم شان یکی نیست. این از سه چهار سالگی خودش را دختر می دانسته.

 

هیچ چیز فرهنگی و تربیتی در آنها اثر نداشته و نمی توانیم بگوییم چون مادرش فلان غذا را خورده یا چون اعصاب مادرش خراب بوده یا چون پس از تولد با آنها طور ناجوری رفتار شده، بنابراین مغز و جسم شان با هم فرق دارد. نه اینها ذاتا و به شکل خدادادی اینطور خلق شده اند.

 

جنس و جنسیت چه فرقی با هم دارند؟
- جنس انسان با همکاری کروموزوم های جنسی تشکیل می شود. انسان چهل و شش کروموزوم دارد که دوتا از این کروموزوم ها جنسی هستند.

 

کروموزومی که مال مرد است، XY است و کروموزوم زن XX است. اگر کروموزومی که وارد اوول می شود X باشد، با کروموزوم زن که X است تشکیل جنس مونث می دهد. اگر کروموزم Y وارد شود، با کروموزوم زن تشکیل جنس مذکر می دهد. این جنس است. جنسیت چیست؟

 

جنسیت از هفته هفتم هشتم حاملگی تعیین می شود و بدن شروع می کند به جنسیت پیدا کردن و دارای دستگاه جنسی می شود. بعد از تولدش می بینند پسر است، اسم پسرانه می گذارند.

 

اگر دختر است اسمش دخترانه می شود. همین اسم گذاری در کودکانی که ترنس هستند، ایجاد اشکال می کند زیرا جامعه مدام به او می گوید تو پسری اما مغزش می گوید نخیر! تو دختری. او در سه چهارسالگی متوجه بدن خودش می شود و می بیند مثل پدرش است

 

اما دوست دارد مثل مادرش رفتار کند. اینجاست که رفتار پدر و مادر بسیار مهم است. باید توجه کنند که چرا فرزندشان دوست دارد رفتارش مثل جنس مخالفش باشد. باید بدانند مشاوره چیست.

 

بسیار دیده شده که وقتی والدینی چنین فرزندی دارند او را به شدت هورمون تراپی می کنند. اگر ظاهرش دختر است به او هورموندخترانه و اگر پسر است هورمون مردانه می دهند.

 

ما می بینیم کلا در زمینه اختلالات جنسی، درمان را بد تعیین کرده اند. برخورد پزشکی با چنین افرادی به تخصص بالا نیاز دارد.

 

این افراد هفت هشت درصد جامعه را تشکیل می دهند که رقم بالایی است. هموسکسوال، ترانسکشوال، هرمافرودیت و دیگرانی که گرفتاری هویتی و جنسیتی دارند تعدادشان زیاد است.

 

در فرانسه 9 درصد افراد اختلال هویتی جنسیتی دارند و باید متخصص خاص خودشان را داشته باشند و خوشبختانه برای اینها درمان مشخصی پیدا شده.

 

در ایران وضع چطور است؟
- اولین تحولی که در ایران شد این بود که ترانس سکس را بشناسند. البته بالا پایین دارد ولی همین که قبول کرده اند که گروهی هستند که طبیعی و خنثی و هموسکسوال و همافرودیت نیستند و ترنس هستند، قدم مهمی است.

 

جامعه ما باید درک کند که اینها بدنشان یک چیز است، روح و روانشان چیزی دیگر است و می خواهد رفتار و کردار و جسمش را عوض کند و بشود جنس مخالف خودش.

 

در کشور ما پانزده سال است که به این موضوع توجه شده اما هنوز گروهی از روانشناسان هستند که ترنس سکس را کلا انکار می کنند و می گویند چنین چیزی وجود ندارد.

 

این گروه روانشناس «شی میل» را هم هموسکسوئل می دانند؟
- بله… لزبین ها را هم هموسکسوئل می دانند. این موضوع در ایران برای خود من مشکلاتی ایجاد کرد و جمعی از روانپزشکان و حتی پزشکان گفتند شما اشتباه می کنید و چیزی به اسم ترنس سکس وجود ندارد و همه اینها هموسکسوال هستند.

 

حتی به من گفتند این ترانس را ساخته ای که عمل جراحی کنی و پول دربیاوری. جنگ و دعوا داشتیم در بیمارستان که باید قسمت عاقل اجتماع باشد. دو سوم شان مخالف بودند. دکتر بیهوشی می گفت من اکراه دارم که به این بیمار (ترانس) دست بزنم.

 

می گفتند این را ببرید به بیمارستان دیگری عمل کنید. آنها و کلا کسانی که مخالفت می کنند، اینها را به عنوان کسی که به شکل طبیعی و مادرزاد چنین شده اند، قبول نداشتند و ندارند.

 

منظور شما این است که این واکنش افرادی بودند که پزشکند و با مسائل علمی آشنا هستند، بنابراین از جامعه که اطلاعات علمی کافی ندارند، چه انتظاری می توان داشت.

 

- بله… ترنس ها حتی بیمار هم نیستند. همانطور که توضیح دادم، حالتی شخصیتی دارند. زن است اما قیافه و اندامش مرد است. او در تعیین این سرنوشت دخالتی نداشته و نباید خودش را مقصر بدانیم یا سرزنشش کنیم.

 

جوان بیست و سه چهار ساله ای که رفتارهای دخترانه دارد، صددرصد زن است. ترنس ها با هموها فرق اساسی دارند. من نمی دانم چرا برخی از پزشکان و روانشناسان آنها را هموسکسوال می دانند. من در طول مدتی که کارم این است، با اینها و خانواده هایشان رفت و آمد داشته ام.

 

رفتارشان کلا مشابه جنس مخالف ظاهری خودشان است. یک پزشک حاذق با یک نگاه می فهمد این پسر، دختر است یا آن دختر، پسر است.

 

از طرز راه رفتن، ایستادن، نشستن، نگاه کردن و کلا از Body Language یعنی از زبان بدنشان می شود فهمید که زنی است در قالب مرد یا مردی است در پیکر زن. این دوستان پزشک ما به اندازه کافی ترنس و همو ندیده اند.

 

یک گروه از هموسکسوئل های خیلی خیلی پیشرفته، یعنی درجه شش به دلایل خاصی مثل اجتماعی، خانوادگی، زناشویی، شاید بیایند و خودشان را ترنس جا بزنند تا عمل شوند. این را من دیده ام و خودشان به من گفته اند.

 

این تا حدی ممکن است ولی در واقع تصمیم گیری برای جراحی اینها کار بسیار دشواری است زیرا هویت شان تکان نخورده و همان هویت ظاهری خود را دارند.

 

اینها جاذبه شان واژگون شده و به سوی همجنس خود کشش دارند اما در ذهن خودشان می گویند من مرد هستم. زن نیستم. این از فرق های ترنس و همو است. هموسکسوال می گوید من مرد هستم یا من زن هستم اما به همجنسم گرایش دارم.

 

همین تفکر برایش جذاب است و اگر آن هویت جنسی را از او بگیرند دیگر نمی تواند لذتی ببرد. من دو نفر را دیده ام که در تشخیص ترانس سکسوالیته او اشتباه شده و پس از عمل ناراضی بوده در حالی که تمام ترنس ها پس از عمل احساس رضایت دارند.

 

یکی را هم می شناسم که شش سال بود تشخیص داده بودند ترانس است و به او کارت هویتی و مجوز داده بودند. شش سال که گذشت، تغییر کرد و به همان هویتی برگشت که مردانه خلق شده بود. ببینید!

 

جنس ثابت است. همان کروموزوم است ولی جنسیت ثابت نیست. امروز ثابت شده که جنسیت انسان قابل تغییر است.

برای حمایت از ما این مطلب را به اشتراک بگذارید. برای تبادل لینک با ما کلیک کنید