شکافنده علوم و دانشها, پنجمین اختر فروزان آسمان امامت، هفتمین گوهر عرش عصمت، و تبیین کننده علوم اسلام, امام محمد باقر (علیهالسلام) امامی هستند که همانند دیگر اجداد طاهرینش تمامی لحظات عمر با برکتشان در راه ارشاد و هدایت انسانها سپری شد.
.
.
.
امام باقر (علیهالسلام) با طرح مرموز و مخفیانهی هشام بن عبدالملک، مسموم شده و به شهادت رسید، ولی زهر دهنده و چگونگی آن به روشنی مشخص نیست.
بعضی مینویسند: ابراهیم بن ولید بن یزید بن عبدالملک نوهی برادر هشام, آن حضرت را مسموم نمود.
و به گفتهی بعضی زید بن حسن که با امام باقر (علیهالسلام) خصومت داشت، به دستور هشام بن عبدالملک، زهر را بر زین اسب مالید،و اسب را به حضور امام باقر (علیهالسلام) آورد، و اصرار کرد که آن حضرت بر آن سوار گردند، آن حضرت ناگزیر سوار شدند، و آن زهرا در بدن ایشان اثر کرد، به گونهای که رانهای امام متورم شد و سه روز بستری گردیدند، و سرانجام به شهادت رسیدند.
.
.
.
.
«از تنبلی و کم حوصلگی بپرهیز، که این دو کلید هر شری است،کسی که تنبلی کند،هیچ حقی را نمیپردازد، و آدم کم حوصله، در راه حق ثابت و استوار نمیماند.»
امام محمد باقرعلیه السلام