نیمی از بازه زمانی 10 روزه فرآیند سی و دومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در حالی سپری شده است که تا به امروز حرف و حدیث‌های متفاوتی از روند برگزاری، محتوای فیلم‌های اکران شده، مسائل و اتفاقات پیرامونی و حاشیه‌ای و. . . مطرح شده است. اما مهم‌ترین موارد قابل اشاره را می‌توان در چند بخش دسته‌‌بندی کرد.
یک بام و چند هوا
اولین موضوع که قدری هم به تم جوک و لطیفه‌سازی در بین افراد مختلف حاضر در جشنواره بدل شده است، اظهارات کاملاً متناقض و متباین مسئولان جشنواره درباره دو موضوع است. یکی از این موضوعات مربوط به تلخی و فضای دلسرد و ناامیدکننده برخی از فیلم‌های اکران‌شده در جشنواره است که تقریباً آمار قابل توجهی را به خودشان اختصاص داده‌اند. با هر کدام از دست‌اندرکاران و مرتبطان با برپایی جشنواره سی و دوم فیلم فجر(کسانی که به نوعی در مقام طرفداری یا پاسخگویی به انتقادات ظاهر می‌شوند) که درباره چرایی این تعداد فیلم گزنده و ناامیدکننده در مهم‌ترین جشنواره فیلم کشور و حتی منطقه طرح بحث می‌شود، با درهم کشیدن چهره و با حالتی سرشار از تبختر و غرور، شروع به تخطئه مسئولان قبلی وزارت ارشاد و سازمان سینمایی کرده و این فیلم‌ها را ماحصل و ثمره کار آنها اعلام می‌کنند.
