به تازگی در شبکه سه و در یک مسابقه تلویزیونی به بهانه ایام شادی ،بزمی عروسی وار از خانواده ها فراهم آورده اند و در این میان به تمامی حدود دینی و شئونات تلویزیونی آن تعدی نموده اند.
مسابقه ای که مسمایش تنها این است که "کلید" پرده دری در شئونات برنامه های تلویزیونی را در دست دارد، آهنگ های تند ،حرکات موزون چه گاهی در میان آیتم های مسابقه ای و در میان مسابقه دهندگان از زن و مرد و بیشتر زمانی که به کرات دوربین میان تماشاگران سرمست از شادی می چرخد که گاهی عنان از کف می دهند وحتی گاهی خانم های محترم شروع می کنند به سوت زدن ،بله باور کنید این برنامه در صدا و سیمای جمهوری اسلامی پخش می شود که موضوعات مذکور این برنامه را تبدیل به یک شو در حد امکانات تلویزیون نموده است.
به راستی تمام هنر صدا و سیمای ما که ادعای گزاف اسلام را هم دارد همین است که با اختلاط زن و مرد و شوخی و خنده های آنچنانی و کف زدن زنان و مردان همراه با موسیقی های تند و حرکت دادن خود همراه ریتم موسیقی که تمام اضلاع یک شوی آنچنانی است البته با دوز پایینتر در ایام مذهبی شادی بیافریند؟
خب اگر راه شادی این است که مصداق کاملش در شبکه های ماهواره ای موجود است و با وجود آن دیگر چه نیازی به خرج هزینه برای ساختن همچنین برنامه ای ؟ تمام مشکل ما همین است که شادی و شادی آفرینی را ملازم با لوازم غربی آن می بینیم و حال آنکه آفت های اخلاقی و روانی و خانوادگی فراوانی از قبل آن امروز دامن جامعه غرب را گرفته است که حرکت ما نیز متاسفانه به همین سو می باشد.
در اسلام بسیار به شادی تاکید شده و دستورات فراوانی نسبت به شادی آفرینی های سالم شده است و شوخی را جزو خصوصیات یک مومن واقعی شمرده اند که البته هر کسی هنر آن را ندارد که هم شاد و شادی آفرین باشد و هم از حدود دینی و اخلاقی تجاوز نکند که اینچنین شادی هایی در پس خود افسردگی و مشکلات مختلفی را در زندگی دنیایی و جدای بحث اخرویش در پی خواهند داشت و در همین راستا امیدواریم که رسانه ملی نگاهی هنرمندانه و جدی در این عرصه داشته باشد و تعریف مشخصی که وضعیت بعضی از برنامه ها به این افتضاحات مکرر نینجامد.
